Adamantiades-Behçet Hastalığı ya da Behçet Sendromu olarak da bilinen Behçet Hastalığı (BH), 1937 yılında bir Türk dermatolog olan Dr. Hulusi Behçet’in oral ve genital ülserler ile hipopiyonik üveit bulgularıyla karakterize ettiği, günümüzde çoklu organ tutulumu ile seyreden kronik inflamasyonlu sistemik bir vaskülit olarak tanımlanmaktadır. 1990 yılında, Uluslararası Çalışma Grubu (ISG) tarafından “tekrarlayan oküler ülserler, herhangi iki tekrarlayan genital ülser, tipik oküler lezyonlar, tipik kutanöz lezyonlar veya pozitif deri paterji testi (SPT)” belirtilerini kapsayan bir BH tanı seti geliştirilmiştir. 2010’ların başında ise Uluslararası Behçet Hastalığı Kriterleri (ICBD) yayımlanarak bulgu kombinasyonlarına nörolojik ve vasküler bozukluklar da eklenmiştir.
Selçuk Üniversitesi – Biyoteknoloji Yüksek Lisans/ Tez Dönemi